Ellerim

Avucumu açtım konacak hiçbir yeri olmayan düşüncelere,
Elimin tüm çizgilerini ezberlettim kaybolmasınlar diye.
Az geldim onlara yetmiyordu büyüklüğüm,
Daha da büyümeliydim…

Adına düşünce dediklerim
Yemi yerken elimi acıtan kuşa benzedi.
Ellerimle besliyordum biraz daha nazik olamaz mıydı?
Parmaklarımın ucundaydı her şey,
Her zaman benim arzularıma göre hareket eden,
Titreyen ellerim isyan mı ediyordu acaba?
Bakarken korkar oldum artık elime.
Şehirler gördü denizler gördü,
Pisliklere inat çiçekler tuttu nice güzel eller tuttu,
Ne dudaklar öptü ellerimi attığım tokatlara inat.

Hangi aşamadayım merak ediyorum düşüncelerle,
Onlar mı benim ben mi onlarım bilemez oldum.
Kim kimi kullanıyor merak eder oldum,
Kemiriyor bir şeyler beni.
Konuş benimle ellerim neye susadın?

Çaresiz dudaklarım dokundu yine ellerime,
Neyi anlattığı anlamsız bir öpücük.
Yardım mı istediğim, isyan mı ettiğim?
Göklere uzattım yine bu gece ellerimi,
Ellerimin ardından gözlerimle…

15 mayıs 2009