Gevşemeye çalışırken, yine tüm haykırışlar sana gidiyor. İçtiğim bira sen, içtiğim sigara sen oluyorsun sanki. Bu genç ama yaşlı ruh çok şey yaşamasına rağmen seninle hep heyecanlı hep cesur ve hep arzulu…
Bensizlik seni kavururken emin ol ben sensizken huzuru arıyorum. Hep böyle yaşadım hayatımı değiştirmeye çalışmadım diyorum ya hani ısrarla güçlüyüm diyorum ya hani, ben seninleyken korunmasız, aciz, güçsüz ve düşüncesizim. İsmin varsa eğer cümlemde o cümlede senden başka hiçbir şeye yer yok. Ne bir kötülüğe ne bir menfaate ne bir başka ruha… Ben cümlelerimi kurarken karşımdakinin gözleri parlar hep. Hiç isteyerek yapmasam da etkilenirler. Ama bu cümleler seni etkilemek için değil. Ruhunu hak etmenin verdiği cesurluğun dışavurumu bu. Bu bir itiraf. Bu bir haykırış. Bu bir çaresizlik. Bu! Evet, bu bir aşk! Bu bir hediye!
Ruhun hala tavanımdayken gözlerim seni arıyor. Dans ediyoruz deli gibi. Saçlarında kayboluyorum ben. Gözlerinde rüya görüyorum ben. Senin hayatında olup sensiz yaşıyorum ben. Senin beni yaşadığın gibi. İsminle ilgili her şey ellerime yazılıyor, kollarıma, vücudumun her bir yerine bir yara gibi acı acı kazınıyor. Güzel bir acı ama. Hayatın tüm ilginçlikleri ve tüm güzellikleri bir arada vücudumda. Hissedebiliyor musun? İçinde hiçbir kötülük yok, inanıyor musun?
Ben seni böyle tanıdım senin beni tanıdığın gibi. Ben sana böyle adım attım. Kavgalarımız var ya çözüm için, saçma sapan seçeneklerle kaybettiğimiz vakitler var ya birbirimize vurduğumuz tokat gibi cümleler var ya hani! Hiç biri umurumda değil! Üzerine düşünmüyorum bile. Çünkü ben seni böyle seviyorum. Ben seni tanıdığım gibi…
Ben seni uzaklardan da sevebiliyorum. Tuzakların ortasından kaçarak kovalayarak seviyorum. Ben seni yasaklarda sevdim. Ben kendimi arıyordum, tanrının hediyesi nedir diye inanmak istemediğim halde gözüme gözüme sokuldu her seferinde yine aynısı oldu ama bu sefer bir fark var. Benim de bir hediyem var… Adını üstüme kazıtacağım. Yarasını tüm ömür üzerimde taşıyacağım. Hiçbir ruhun elini bile süremeyeceği en gizlimde saklayacağım. Gitmeyeceksin biliyorum benden, benim gibi gidemeyeceksin. Ama gitsen de sen hep benim olarak kalacaksın.
Beden ya da kalp iki kişiye ait olabilir ama ruh sadece birine ait. Ve o benim, senin olduğun gibi…
Tanrı’nın hediyesi…
emre alkaç 11.02.2010
Son yorumlar